#15 Vluchtelingen

“Wat een belachelijk idee was dit ook,” sist Simon. Hij ligt met zijn rug naar haar toe, maar terwijl hij praat, draait hij zich een beetje om zodat ze hem kan verstaan. “Lekker zeg, dat wij gewoon in zo’n promopraatje van de toeristenbranche hier zijn getrapt en naar dit godvergeten oord zijn gekomen. Wat zijn wij dom zeg, Jezus!”
“Oh, het is allemaal weer mijn schuld zeker?” reageert Babette. Haar gezicht is nog nat van het gehuil, maar de boosheid wint het nu van het verdriet.
“Schuld? Wie heeft het over schuld, verdomme! Ik zeg gewoon dat wij oliedom zijn. Dat kan toch? Vind jij het slim van ons dat we hier nu zijn? Wie gaat er nou naar zo’n afgelegen plaatsje midden op de grens?”