#10 Vlucht

“San, zullen we die Citroën dan maar kopen, of niet?”
Ze antwoordt niet. Sanne, mijn vriendin, zit diep weggedoken in een lijvig cardiologieboek. Belangrijk voor haar baan. Het is zondagavond. Einde van het weekend dus, dan houden we het altijd lekker rustig. We zitten samen op de bank. Zelf ben ik ook aan het lezen. In Life, de autobiografie van Keith Richards. Wat een leven heeft die gast gehad. Het boek kabbelt een beetje voort in de nuchtere stijl die zo typisch is voor de gitarist. Maar ja, als je zoveel hebt meegemaakt hoef je niet uit te sloven. Of de dingen heel verfijnd op te schrijven. Het verhaal is toch wel opwindend. Als begeleidende achtergrondmuziek heb ik ook maar de Rolling Stones opgezet. “Now, you can’t always get you want,” komt er uit de luidsprekers. Het lijkt of Sanne me niet eens heeft gehoord. Door verontwaardigd te blijven kijken, hoop ik haar aandacht te krijgen. Aangezien dat niet lukt, wil ik mijn vraag herhalen maar op het laatste moment bedenk ik me. Wat maakt mij die auto ook uit. Zij heeft ‘m nodig voor het werk, niet ik.

#9 Verwachtingen

Sinds twee weken, nog niet eens, ben ik teruggekeerd van een reis van bijna vier maanden. Even weg van werk, weg van alles, samen met mijn verloofde. En nu weer terug. Sommige mensen vragen me: "Moet je weer wennen?" Of: "Wel weer anders zeker?" En inderdaad ik moet weer wennen. En ja, het is anders. Het tempo ligt hier veel hoger. Mensen hebben ook een stuk meer stress dan de mensen die wij tijdens onze reis om ons heen hadden. Dat zie je vooral in het verkeer. De verbeten gezichten. Maar het vervelendste vind ik de verwachtingen.